Πέρασαν 10 χρόνια..

Δέκα χρόνια συμπληρώνονται σήμερα 23 Απριλίου, από τον θάνατο του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή και ο πολιτικός του λόγος συχνά επίκαιρος και πάντα απολαυστικός.

28/10/1983: "Κάποτε θα πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν μπορούμε να έχουμε δημοκρατία, όταν ο καθένας την αντιλαμβάνεται κατά τον τρόπο του και προσπαθεί να την φέρει στα μέτρα του. Οι βασικές αρχές της Δημοκρατίας είναι από αιώνων γνωστές. Κάθε παρέκκλιση από τις αρχές αυτές, με οποιονδήποτε πρόσχημα και να γίνεται, την τραυματίζει ανεπανόρθωτα.
Η Δημοκρατία δεν αντέχει σε νόθους καταστάσεις. 'Η θα την λειτουργήσεις με τους κανόνες της και θα έλεγα και με τις αδυναμίες της ή θα την καταργήσεις. Δεν μπορείς όμως να την παραμορφώσεις, χωρίς τον κίνδυνο να την ρίξεις σε κάποια μορφή ολοκληρωτισμού".

1988: "Είχα τρεις στόχους. Να δώσω στον Ελληνα δουλειά, να τον βγάλω από την φτώχεια. Να εξασφαλίσω την χώρα και να αλλάξω τη νοοτροπία των Ελλήνων.
Τους δύο πρώτους στόχους τους πέτυχα. Ο Ελληνας χόρτασε, έπαψε να πεινάει. Η χώρα εξασφαλίστηκε με την ένταξη της στην Ευρώπη. Τον τρίτο στόχο δεν τον πέτυχα".

16/3/1995, Γιάννης Μαρίνος διευθυντής του «Οικονομικού Ταχυδρόμου»: "Ωθώντας την οικονομία της Ελλάδος σε ταχεία ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό αύξησε το εθνικό εισόδημα και έδωσε σε όλους του Έλληνες την ευημερία ή τις δυνατότητες να την επιτύχουν...
Κατά τα 43 χρόνια που είμαι δημοσιογράφος δεν θυμούμαι ποτέ να συμφώνησαν οι διάσημοι τουλάχιστον τεχνικοί μας και οι πνευματικοί μας άνθρωποι με οποιοδήποτε έργο του Καραμανλή και των συνεργατών του. Όλα τα πολέμησαν.
Και θα φανεί ασφαλώς στους νεώτερους περίεργο ως τρελό ότι και οι εθνικοί δρόμοι, και η παραλιακή οδός Φαλήρου - Σουνίου και η λεωφόρος Συγγρού, και τα διυλιστήρια πετρελαίου, και τα εργοστάσια ζαχάρεως, και τα αθλητικά στάδια όλης της χώρας, και ο σταθμός της Ομόνοιας, και τα ναυπηγεία, και τα ξενοδοχεία «Ξενία», και οι μαρίνες και τα Φεστιβάλ Επιδαύρου και Αθηνών, και το εργοστάσιο αλουμινίου, και ο εξηλεκτρισμός της χώρας και η σιτάρκεια, και το πλήθος υδροηλεκτρικών και αρδευτικών έργων, και η βιομηχανική εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου της χώρας, και οτιδήποτε κάνει σήμερα την Ελλάδα πολιτισμένη και σχετικά ευημερούσα χώρα, που όλα φέρουν τη σφραγίδα της πρωθυπουργίας Καραμανλή, έγιναν παρά την αντίθεση της αντιπολίτευσης, των εφημερίδων και του «προοδευτικού κόσμου".