Παρασκευή 29 Φεβρουαρίου 2008

Πλήρης ανευθυνότητα και αδιαφορία...

Τι να σχολιάσει κανείς και τι εκφράσεις να χρησιμοποιήσει;

Προσπαθώντας να φτάσω στην κεντρική πλατεία του Αγίου Νικολάου αργά χθες βράδυ, κατεβαίνοντας από Νοσοκομείο υπήρχε κάποια υποτυπώδης και δυσδιάκριτη σήμανση πριν την Νικ. Πλαστήρα που έδειχνε προς τα αριστερά (στον δρόμο που καταλήγει στο παρκάκι πάνω από τη λίμνη). Λέω κλειστός λόγω έργων, να πάω από εκεί.

Οταν πλέον έχω φτάσει τι διαπιστώνω; Αυτό που και εσείς βλέπετε στη φωτογραφία. Ο δρόμος κλειστός και η μόνη επιλογή να κινηθώ αντίθετα στο μονόδρομο. Αλλωστε και να ήθελα να γυρίσω πίσω, πάλι αντίθετα - δηλαδή παράνομα - έπρεπε να κινηθώ γιατί η απόσταση ήταν πολύ μεγάλη.

Δηλαδή με το ζόρι παραβάτης. Και αν εκτός της παρανομίας μου υπήρχε και κάποιο ατύχημα, τότε ποιος θα το πλήρωνε;

Χάθηκε ο κόσμος να μπει μια σήμανση πριν το πάρκινγκ του νοσοκομείου που να πληροφορεί τους οδηγούς ότι ο δρόμος είναι κλειστός; Γιατί αυτή η αδιαφορία, αυτή η καφρίλα;

Τέλος πάντων παρανομώ, κατεβαίνω Δημοκρατίας, στρίβω αριστερά στον δρόμο που οδηγεί στο δεύτερο κτήριο του Δήμου και κάνω τον κύκλο για ανέβω στην πλατεία. Μπαίνω στο στενό πίσω από το Ειρηνοδικείο στρίβω δεξιά στο στενό από κάτω του και υπάρχουν αυτοκίνητα δεξιά και αριστερά (που να τα βάλουν και οι άνθρωποι; Με τόσα ανοιχτά χαντάκια μαζεμένα σε μια περιοχή;). Οπως είναι λογικό δεν υπάρχει χώρος, στενός ο δρόμος λόγω των αυτοκινήτων, οπότε κάνω την λάθος επιλογή να μπω στην Πλαστήρα για να φύγω, αντί να ρισκάρω να κάνω όπισθεν.

Εχω καβαλήσει ένα από τα χαντάκια, όταν διαπιστώνω ότι στο τέρμα έξω από την Εθνική τράπεζα υπάρχει ένα μηχάνημα (όπως και αυτό της φωτογραφίας) που κλείνει τον δρόμο - να στρίψω δεξιά ήταν επίφοβο - οπότε προσπαθώ να βρω τρόπο να ξεμπλέξω. Αυτό όμως είναι αδύνατο γιατί λόγω του φάρδους των χαντακιών (αλλά και κάποιων σωρών από μπάζα) υπήρχε πλέον ο κίνδυνος να πέσει κάποιος πίσω τροχός μέσα. Να ρισκάρω να κάνω όπισθεν (λόγω της χαμηλότερος ορατότητας) και να βγω όπως μπήκα, το θεώρησα ακόμα περισσότερο επικίνδυνο. Εχοντας εγκλωβιστεί, το άφησα έξω από την Εθνική ώστε το πρωί που θα έχει μετακινηθεί το μηχάνημα να φύγω. Ολη αυτή η ιστορία μου πήρε περίπου μισή ώρα...

Σκέφτηκα να πάρω την Αστυνομία, αλλά τι να σου κάνει εκείνη την ώρα; Να πάρει τον εργολάβο να μετακινήσει το μηχάνημα; Να του βάλει πρόστιμο για την απαράδεκτη έως ανύπαρκτη σήμανση και τι θα άλλαζε εκείνη τη στιγμή;

Μετά σκέφτηκα έχει γούστο να σηκωθώ το πρωί και να βρω και καμία κλήση πάνω. Εκεί είναι που θα γίνει χαμός. Ετσι τράβηξα μερικές ακόμα φωτογραφίες για να μπορώ να αποδείξω αν χρειαστεί την κατάσταση που αντιμετώπισα.

Και λέω, χάθηκε ο κόσμος να σκεφτούν να κλείσουν τον δρόμο από τον νοσοκομείο; Χάθηκε ο κόσμος να υπάρξει κάποια σήμανση στην πλατεία ή να κλειστεί η πρόσβαση εντελώς ώστε να μην μπορεί να κάνει κάποιος το λάθος και μπει μέσα;

Δεν υποτίθεται ότι σε τέτοιες περιπτώσεις υπάρχει κάποια μελέτη για το πως κατευθυνθεί η κυκλοφορία, ώστε και το έργο να γίνει απρόσκοπτα, αλλά και οι πολίτες να μην ταλαιπωρούνται; Δηλαδή τόσο γραμμένους μας έχουν;

Πότε επιτέλους θα πάψουν οι διοικούντες να μας βλέπουν ως χαχόλους και θα αρχίσουν να μας σέβονται; Είναι άδικη η αγανάκτηση;

Ζητάμε πολλά ή μήπως τα ζητάμε από λάθος ανθρώπους;